Bijna al deze specialiteiten komen uit Azië of Zuid-Amerika. In deze streken, vooral in de armere landen, vervult pittigheid twee essentiële functies: die van een snel verzadigingsgevoel en die van een natuurlijk antibioticum tegen bacteriën en virussen.
Wij leven in een soort pikante rage, een vreemde trend die ons ertoe aanzet vurig voedsel te consumeren alsof het een uithoudingswedstrijd is.
Degene met de meeste asbest wint. Dit ding van een hap die explodeert in onze mond maakt deze praktijk tot een uitdaging en een gastronomisch avontuur om een ranglijst op te stellen van de meest universele vurige recepten.
Chili, tabasco, jalapeño peper, peper, cayenne. Dit zijn de klokken van de schaal van Scoville, de maat voor de pittigheid op basis van de hoeveelheid capsicine die aanwezig is. Kwestie van culinaire spoelingen.
Huo Guo is een warm geserveerd gerecht van tofu, vis, rundvlees en groenten, gedrenkt in Sichua kruidenolie.
2) PAPA A LA HUANCAINA (Peru).
Dit is een aardappel-, olijf- en eiersalade geserveerd in Huancaina-saus. Deze saus zit boordevol Amarillo (gele) pepers.
3) SIK SIK WAT (Ethiopië).
Stoofpotje van kip of rundvlees letterlijk overgoten met paprika, chili en fenegriek.
Heetste curry ter wereld, met meer dan tien verschillende soorten chilipepers, waaronder Bhut Jolokia.
Gemaakt van habanero pepers, cayenne pepers, Spaanse pepers.